Przedsiębiorcą – czyli podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą – może być osoba prowadząca działalność gospodarczą w celu zarobkowym (sensu stricto), jak i przedsiębiorca non for profit, który osiągnięte zyski przeznacza na działalność statutową. Przedsiębiorca może być zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym jak i w innych rejestrach (np. CEIDG).
W polskim prawie w dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonowało pojęcie kupca, do którego nawiązuje współczesna definicja przedsiębiorcy, funkcjonująca od 20 sierpnia 1997 roku. Definicję przedsiębiorcy określa kodeks cywilny. Przedsiębiorcą może być osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową w sposób ciągły. Podmioty, których głównym celem nie jest działalność zarobkowa, także mogą być uznane za przedsiębiorcę (fundacje).
Według ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym (art.36), do przedsiębiorców zaliczamy m.in. takie podmioty jak spółki:
- jawne
- partnerskie
- komandytowe
- komandytowo-akcyjne
- akcyjna
- spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
- europejskie
Przedsiębiorcami są także:
- spółdzielnie
- przedsiębiorstwa państwowe
- towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych
- towarzystwa reasekuracji wzajemnej
Do przedsiębiorców zalicza się również osoby wykonujące wolne zawody.
Warto dodać, że definicję przedsiębiorcy w Polsce można określić na podstawie kilku ustaw, ich znaczenie nie jest wówczas jednoznaczne i stanowi zarzewie sporów prawnych. Definicje takie znajdziemy m.in. w: ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawie o prawie przedsiębiorców czy w ustawie o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym.
Przedsiębiorców w Unii Europejskiej dzielimy zgodnie z dyrektywą z 6 maja 2003 roku na:
– mikro-przedsiębiorcę
– małego przedsiębiorcę
– średniego przedsiębiorcę
Podział ten uzależniony jest m.in. od ilości zatrudnionych pracowników oraz rocznego obrotu netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług.