SWIFT kojarzymy głównie z możliwością wykonywania przelewów zagranicznych, do których to niezbędny jest także IBAN. Skojarzenie to nie jest błędne, jednak pod tym pojęciem znajduje się dużo więcej możliwości.
SWIFT to akronim utworzony od anglojęzycznej nazwy Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication, czyli Stowarzyszenie na rzecz Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej. Jest to międzynarodowy system działający w niemal wszystkich krajach, to dzięki niemu instytucje finansowe mogą wymieniać informacje. Stowarzyszenie powstało w 1973 roku i zrzesza instytucje finansowe z całego świata. Siedziba SWIFT mieści się w Belgii. Ze SWIFT-u korzystają nie tylko instytucje bankowe, ale także domy maklerskie, giełda oraz inne instytucje finansowe. Korzystają z niego zarówno osoby fizyczne, prawne jak i organizacje. SWIFT służy głównie zabezpieczeniu transakcji dokonywanych między bankami.
KOD SWIFT | Zawiera 8-11 indywidualnych znaków (cyfry i litery) identyfikujących daną instytucję finansową. Nazwę kodu SWIFT i BIC używamy naprzemiennie.
Schemat kodu BIC/SWIFT:
4 pierwsze litery – identyfikator instytucji (EBOS),
2 kolejne litery – państwo (PL – Polska), oznaczenie kraju według normy ISO 3166-1,
2 następne znaki (litery lub cyfry) – lokalizacja np. banku,
3 następne znaki (litery lub cyfry) – oddział – nie są obowiązkowe (XXX reprezentuje centralę).
I tak dla np. Santander Consumer Bank kod BIC/SWIFT to: SCFBPLPWXXX.
SWIFT umożliwia dokonywanie płatności w dowolnej walucie do dowolnego banku na świecie.
Informacje niezbędne do wykonania przelewu SWIFT to:
- dane odbiorcy, do którego ma dotrzeć międzynarodowy przelew,
- kod BIC/SWIFT banku odbiorcy,
- numer konta bankowego odbiorcy w formacie IBAN,
- tytuł przelewu,
- kwota przelewu w wybranej walucie.
Usługa SWIFT nie jest bezpłatna, może kosztować od 10 złotych do 250 i zależy od prowizji procentowej przewidzianej przez bank. Istotne jest także kto ma zapłacić za taki przelew, a może pokryć je w całości nadawca (OUR), odbiorca (BEN) albo koszty te mogą być współdzielone między obiema stronami transakcji (SHA).