Rękojmią nazywamy ustawową odpowiedzialność sprzedawcy za wszelkie wady towaru, w przeciwieństwie do gwarancji, która ma charakter fakultatywny. Na podstawie rękojmi konsument może dochodzić swoich praw, gdy zakupiony towar okazuje się wadliwy.
Rękojmia obejmuje zarówno wady fizyczne jak i prawne. Wady fizyczne powstają, gdy towar nie jest zgodny z umową. W przypadku wad prawnych mamy do czynienia ze ściśle określonym w Kodeksie cywilnym katalogiem, który uwzględnia sytuacje, gdy: sprzedawca nie jest właścicielem rzeczy, rzecz jest dowodem w postępowaniu karnym, ograniczenia w korzystaniu z zakupionego towaru są konsekwencją decyzji uprawnionego organu oraz rzecz jest obciążona m.in. prawem pierwokupu lub sprzedaży podlega nieistniejące prawo.
Konsument dochodzący swoich praw może domagać się od sprzedawcy wymiany towaru na nowy, naprawy, obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy.
Okres rękojmi trwa dwa lata od wydania towaru. W każdym innym przypadku sprzedawca musi poinformować kupującego o zmianie okresu trwania rękojmi. Sprzedawca jest zobowiązany rozpatrzeć reklamację w ciągu 14 dni od momentu zgłoszenia wady zakupionego towaru, jeśli w grę wchodzi naprawa, wymiana lub obniżenie ceny towaru. W przypadku zwrotu pieniędzy termin nie jest ściśle określony. W Kodeksie cywilnym pojawia się bowiem nieprecyzyjne słowo „niezwłocznie”, nie precyzujące o jakim właściwie terminie jest mowa. Można liczyć, że takie termin został uregulowany przez sprzedającego w wewnętrznym regulaminie.
Warto dodać, że sprzedawca zwolniony jest z rękojmi, jeśli kupujący wiedział o wadzie zakupionego towaru w momencie zawarcia umowy. Dlatego też zaleca się zachować tzw. akty staranności, nakazujące zbadanie rzeczy przy wydaniu towaru. O wadzie należy zawiadomić sprzedającego w momencie jej wykrycia, dobra praktyka wskazuje, że w tym przypadku słowo „niezwłocznie” zakłada okres czternastu dni.