Odpowiedzialność odszkodowawcza za cudze czyny

Za niedozwolone czyny odpowiada bezpośredni sprawca. Reguła ta opisana jest w Kodeksie cywilnym. Osoba, która wyrządziła szkodę zobowiązana jest do jej naprawienia. Nie zawsze sytuacja jest jednak tak prosta. Nie zawsze bowiem za szkodę odpowiedzialna jest tylko osoba, która bezpośrednio ją popełniła, ale także ta osoba, która miała na nią wpływ. Na równi ze sprawcą niedozwolonego czynu traktowani przez prawo są także podżegacze, pomocnicy a także osoby, które z owej szkody mają profity. Takie przypadki są również przewidziane w Kodeksie cywilnym.

Jak pisaliśmy w poprzednim wpisie, najogólniej rzecz ujmując, za szkody wyrządzone przez zwierzęta domowe odpowiedzialni są ich właściciele.

Dorośli ponoszą odpowiedzialność za osoby małoletnie do 13 roku życia. Za opiekuna dziecka najczęściej uznaje się rodzica. Podobnie jest w przypadku osób, którym z powodu stanu psychicznego czy fizycznego nie mogą zostać przypisane winy. W przypadku osób ubezwłasnowolnionych, za taką osobę uznaję się opiekuna prawnego.

Nikt nie zostanie pociągnięty do odpowiedzialności w wyżej wymienionych sytuacjach, gdy opieka była sprawowana poprawnie i z należytą starannością. Z kolei obowiązująca zasada słuszności w prawie mówi, że gdy do szkody dojdzie wskutek działania osoby np. niepoczytalnej o majątku większym od osoby poszkodowanej, naprawienie szkody będzie jednak koniecznie.

W przypadku gdy zlecamy komuś wykonanie jakiegoś zadania również ponosimy potencjalną odpowiedzialność za wyrządzone szkody osobie trzeciej. Zleceniodawca odpowiada bowiem za wyrządzone krzywdy. Istotne, jak w każdym z opisanych przypadków, będzie jednak zgromadzenie materiału dowodowego, potwierdzające, że do wykonania zadania zatrudniliśmy osobę o właściwych ku temu kompetencjach.