Międzynarodowa Organizacja Pracy – MOP (International Labour Organization – ILO) istnieje od 1919 r., obecnie jest agencją afiliowaną ONZ. Główna siedziba organizacji mieści się w Genewie w Szwajcarii.
Instytucja ta jest wytworem XIX-wiecznej myśli społecznej. Powstała w celu doprowadzenia rządów poszczególnych krajów, przedsiębiorców i związki zawodowe do wspólnego działania na rzecz sprawiedliwego funkcjonowania rynku pracy. Asumptem do powstania organizacji była rewolucja przemysłowa, a przede wszystkim sytuacja społeczno-ekonomiczna robotników. Początkowo więc organizacja zajmowała się poprawą warunków pracy i skróceniem godzin pracy robotników.
Pierwsza międzynarodowa konferencja, jeszcze przed oficjalnym powstaniem organizacji, odbyła się w Berlinie w 1890 r. Powstały zalążek obecnej instytucji funkcjonował w Europie i zajmował się tłumaczeniem i publikacją prawa pracy z różnych krajów. Dynamiczny rozwój MOP-u zahamowała I Wojna Światowa. W dwudziestoleciu międzywojennym MOP był częścią Ligi Narodów. Do największych sukcesów tego okresu zaliczyć można wprowadzenie 8-godzinnego czasu pracy. Po II Wojnie Światowej MOP zajmuje się standaryzacją rynku pracy; jej cele ulegają zmianie wraz z pojawiającymi się przemianami społecznymi. Wprowadzone zmiany są docelowo przedmiotem międzynarodowych porozumień (konwencji) ratyfikowanych przez państwa członkowskie. Państwa, które ratyfikują konwencje MOP-u, podlegają monitorowaniu, które ma na celu weryfikację przestrzegania wprowadzonych zaleceń.
Do jej głównych zajęć od momentu powstania jest także ograniczenie pracy dzieci, ochrona praw pracowników, polepszenie warunków pracy i życia, jak również tworzenie miejsc pracy i propagowanie międzynarodowych standardów pracy.
Ostatnia konwencja MOP-u odbyła się w Varanasi w Indiach w sierpniu 2023 r., gdzie dyskutowano o godnej pracy i płacy jako fundamentalnych prawach człowieka. Poruszano tam kwestie marginalizowanych grup społecznych takich jak: osoby w wieku przedemerytalnym, osoby karane czy z niepełnosprawnościami, z problemami psychicznymi czy uzależnieniami. Szczyt dotyczył przede wszystkim pracowników z sektora szeroko pojętej kultury, która to jest wektorem napędzającym zrównoważony rozwój.