CIT (Corporate Income TAX) to podatek dochodowy od uzyskanych przychodów, obowiązujący osoby prawne. O tym, kto jest podatnikiem podatku CIT decyduje ustawa. Ustawa reguluje także kto, mimo prowadzonej działalności zwolniony jest z CIT, a są to m.in. przypadki takie jak: przychody z działalności rolniczej, dochody z gospodarki leśnej, czy chociażby dochody przedsiębiorcy żeglugowego opodatkowanego na zasadach podatku tonażowego.
Podstawą opodatkowania jest zysk wygenerowany przez jednostkę. Przychody związane są najczęściej z prowadzoną działalnością. Powstają w momencie wytworzenia rzeczy, wykonania usługi lub zbycia prawa majątkowego. Decydującym momentem powstania przychodu jest wystawienie faktury. Podatek CIT, jako podatek zaliczkowy, można wpłacać co miesiąc lub kwartalnie. Podatek CIT należy rozliczyć raz w roku (po zakończeniu roku podatkowego) na podstawie formularza CIT-8 w Urzędzie Skarbowym.
SPÓŁKA KOMANDYTOWA w 2021 r.
W ostatnich latach spółki komandytowe pełniły funkcję narzędzia do optymalizacji obciążeń podatkowych, w których komplementariuszem z minimalnym prawem do udziału w zysku była spółka z o.o. Do tej pory bowiem spółka komandytowa nie była podatnikiem podatku dochodowego. Od 1 stycznia 2021 roku na mocy uchwalonej przez Sejm 28 października minionego roku ustawy, spółki te podlegają opodatkowaniu CIT.
CIT ESTOŃSKI
Zmiana w opodatkowaniu „estońskim CIT”, zwany ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych, dotyczy braku opodatkowania dochodu (jak dotychczas) na rzecz opodatkowania zysku wypłacanego na rzecz udziałowców i akcjonariuszy. Drugim sposobem na wykorzystanie nowego sposobu opodatkowania jest inwestowanie środków przeznaczonych na inwestycje. Ten nowoczesny sposób opodatkowania na stronach rządowych promowany jest przede wszystkim jako sposób minimalizujący formalności.
Podsumowując, cechy charakterystyczne nowego podatku to możliwość niepłacenia podatku tak długo jako zysk pozostaje w firmie oraz brak odrębnej rachunkowości podatkowej przy jednoczesnym ograniczeniu obowiązków administracyjnych.
Estoński CIT zakłada jednak szereg warunków, które należy spełnić jednocześnie, by zakwalifikować się do tego rodzaju opodatkowania, należą do nich m.in.: przychody nieprzekraczające 100 mln złotych, przychody pasywne nie mogą przewyższać przychodów z działalności operacyjnej, spółka objęta estońskim CIT nie może posiadać udziałów w innych podmiotach, a udziałowcami mogą być wyłącznie osoby fizyczne.
Warto dodać, że jest to oferta skierowana głównie do mikro i małych przedsiębiorstw. Co zaskakujące, to mimo sprawnego funkcjonowania tego podatku w Estonii, wpływa on, szczególnie w pierwszym okresie funkcjonowania, na zmniejszenie dochodów budżetu państwa, na którego to wyrównanie trzeba poczekać około 3 lat. Praktyka estońska wskazywałaby zatem, że faktycznie jest to podatek przynoszący korzyści przedsiębiorcom, a nie bezpośrednio budżetowi państwa. Czy podatek ten sprawdzi się w Polsce, według specjalistów, pozostaje kwestią otwartą.