Opóźnienie w terminowym regulowaniu płatności jest kłopotliwe dla każdej ze stron. Zachęcając kontrahentów do wcześniejszych płatności można wprowadzić system skont. Skonto to specyficzny sposób rozliczenia, w którym za przedterminową płatność cena ulega obniżeniu. Gdy dochodzi do wcześniejszej niż przewidziana na fakturze płatności – wystawca dostaje należności przed upływem zapadalności faktury – kontrahent płaci pomniejszoną należność o kwotę ustaloną (na fakturze) między przedsiębiorcami.
Zasad tych nie regulują konkretne przepisy prawa. Na fakturze musi natomiast pojawić się informacja o bonifikacie tego rodzaju w wartości procentowej wyznaczonej od wartości brutto zakupionego towaru lub wykonanej usługi. Udzielając takiego rodzaju obniżki należy pamiętać, że jest ona czymś innym niż rabat jednostkowy. Rabat jest przyznawany w momencie transakcji. Skonto zależy od terminu płatności, który może nie być znany w chwili wystawienia faktury.
Co potencjalnie może być problematyczne przy wprowadzeniu tego systemu to konieczność wystawiania faktur korygujących po otrzymaniu wcześniejszych wpłat, zgodnie z warunkami skonta określonymi na fakturze. Tylko w dwóch przypadkach nie ma takiej konieczności. Wtedy, gdy kontrahent zapłaci przed wystawieniem faktury i wtedy, gdy nie spełni warunków skonta, czyli będzie zobowiązany do uregulowania kwoty brutto przewidzianej na fakturze pierwotnej.
Skonto lepiej w deklaracji VAT rozliczyć w pełnych kwotach, chyba że podatnik jest pewien w dniu deklaracji, że wszystkie formalności związane z udzieleniem skonta zostały spełnione, by w późniejszym czasie sporządzić korektę wcześniej złożonej deklaracji.