BIK, czyli Biuro Informacji Kredytowej, to centralna instytucja, powstała w 1997 roku z inicjatywy Związku Banków Polskich, to właśnie głównie sektor bankowy korzysta z gromadzonych w nim danych. Na podstawie zawartych tam danych banki weryfikując konsumenta oceniają ryzyko finansowania spłaty potencjalnego zobowiązania. Dzieje się tak zarówno w przypadku sprzedaży ratalnej, kart kredytowych, niewielkich pożyczek, jak i większych zobowiązań takich jak decyzja o przyznaniu kredytu hipotecznego. Najogólniej rzecz ujmując BIK gromadzi informacje o dłużnikach i terminach spłaty powziętych zobowiązań na terenie całej Polski zarówno z ramienia banków jak i firm pożyczkowych. BIK zainteresowany jest głownie danymi pozytywnymi, z których korzystają banki i instytucje finansowe.
Biuro Informacji Gospodarczej (BIG), to z kolei instytucja, która funkcjonuje wespół z innymi pięcioma niezależnymi i konkurencyjnymi względem siebie biurami: ERIF Biuro Informacji Gospodarczej, BIG InfoMonito, Krajowy Rejestr Długów BIG, Krajowe Biuro Informacji Gospodarczej (KBIG) oraz Krajowa Informacja Długów Telekomunikacyjnych (KIDT). Działalność BIG-u nie ogranicza się tylko do usług bankowych. Dotyczy ona całościowego funkcjonowania osoby fizycznej jak i przedsiębiorców w systemie finansowym. Dane zbierane przez te instytucje dotyczą także opłat za rachunki, alimentów i terminowości ich spłat, a także płatności za faktury i szeroko rozumiane długi z każdej dziedziny gospodarki. BIG gromadzi dane negatywne, czyli informacje o zaległościach, które przetwarzane są przez przedsiębiorstwa, konsumentów i inne instytucje. Dane przetwarzane przez BIG, w przypadku nieuregulowania zobowiązań, widoczne są w systemie przez 6 lat w przypadku konsumentów, a 10 lat w przypadku przedsiębiorców.